Kasper Soeters:
Mijn eerste Tanzaniaanse maaltijd & de vermoeidheid (angst!) in mijn ogen
Kasper Soeters:
Omdat natuurschoon het soort uurschoon is dat tot nog toe ondervertegenwoordigd was op mijn flickr
Kasper Soeters:
Naam: Kasper. Hobbies: voetbal (vooral op tv dan :p), zonnebrillen (🆒) en inlandschappenstaan.
Kasper Soeters:
Deze heet de Grey-headed Kingfisher, ik denk omdat 'olifant' al voor een ander dier bestemd was.
Kasper Soeters:
Dat ze dan zo met hun hoofd omdraaien doen ze allemaal zodra je je fototoestel tevoorschijn haalt, om dan na het afdrukmoment ineens heel moeilijk te gaan doen over portretrecht enzo.
Kasper Soeters:
Kijk dan, hij wéét gewoon dat hij er met een fototoestel voor zijn gezicht het beste uitziet.
Kasper Soeters:
In de reeks 'Doe je dat thuis soms ook?!': Op de auto zitten.
Kasper Soeters:
Eindelijk: Het bewijs dat Afrikaanse zeearenden ook wel eens op een paaltje willen zitten.
Kasper Soeters:
Spelen met zijn leven doet Rob het liefst met een hoedje op.
Kasper Soeters:
In de reeks 'Doe je dat thuis soms ook?!': Uit de wc-watertank drinken.
Kasper Soeters:
"Opgewonden raken van jeeps" is tegenwoordig geen typisch menselijke eigenschap meer.
Kasper Soeters:
Zo zijn er nog zes, maar dan staat die zwarte wouw er telkens net niet op.
Kasper Soeters:
Het moment waarop safarigenoten Kat & Sarah op een rotsblok gingen staan was nu eenmaal typisch zo'n moment dat niemand wilde vergeten.
Kasper Soeters:
Tegen mij opkijken: een illustratie.
Kasper Soeters:
Rob zoals hij het liefst herinnerd zou willen worden: als stipje bij het water
Kasper Soeters:
Ik had ook nog een korte broek aan. En hike-schoenen.
Kasper Soeters:
Voor wie wil weten hoe je lacht na een klim door het regenwoud.
Kasper Soeters:
"Ongekend vermogen op te gaan in zijn omgeving" my ass. Ik had hem na 10 minuten intensief staren al gevonden.
Kasper Soeters:
En nu wil ik nooit meer iemand horen zeggen dat water niet aan zwaartekracht onderhevig is.
Kasper Soeters:
Hier waren we al wankelend naartoe gekropen, terwijl een 15-jarig negerjongen op zelf van autobanden gemaakte slippers voor ons uit huppelde.
Kasper Soeters:
Ik was gevallen, want de weg was gemaakt van modder en kuilen en mijn fiets wilde ineens niet verder met mij erop.
Kasper Soeters:
Lichtgolvende landschappen & wat ze met Rob doen.
Kasper Soeters:
Toen ik uit beleefdheidsoverwegingen (en, oke, angst voor de toekijkende 'kok') kokhalzend de helft van mijn kom weggewerkt had, werd mijn kom enthousiast gerefilled.
Kasper Soeters:
Voor wie wil weten hoe je lacht als je het meest vieze gerecht OOIT eet.
Kasper Soeters:
Dít kon er mis mee zijn. En een viezere mis is niet voorstelbaar.
Kasper Soeters:
Rob wilde hier wel naar binnen, want iemand had immers op de muur geschreven dat er soep te krijgen was, dus wat kon er mis mee zijn?!