Gianna Fou.:
Πώς αφήνομαι στο κούρνιασμα της φύσης, όταν μ’ αγκαλιάζεις σαν παιδί. Μωρό μου δε χρειάζονται αποδείξεις, μόνο η ανάσα σου μου αρκεί...
Gianna Fou.:
I'll be clickin' by your house about two forty-five, sidewalk sundae strawberry surprise, I got a cherry popsicle right on time, a big stick, mamma, that'll blow your mind.'Cause I'm the ice cream man,'m a one-man band, I'm the ice cream man, honey...
Gianna Fou.:
Έβρεχε εκείνο το βράδυ, έβρεχε.. Ανέβηκα τα σκαλιά κανείς στην καμάρα; Έβρεχε.. έτρεμε στ' ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα, έβρεχε...
Gianna Fou.:
Έχει οργώσει τις πλατείες του ανήκουν όλοι οι δρόμοι κι αν θα σε ενοχλήσει, ωραίος, θα πει και μια συγνώμη...
Gianna Fou.:
Blackbird singing in the dead of night, take these broken wings and learn to fly. All your life, you were only waiting for this moment to arise...
Gianna Fou.:
Έχω ένα μελαγχολικό δωμάτιο στα Εξάρχεια στο νούμερο 107 και πολύ έρωτα, κάτω απ’ τις αφίσες τα σκουπίδια και τον τρόμο μέσα στο βλέμμα σου το αστραφτερό, θα τα βρούμε τα πράσινα λιβάδια θα το βρούμε το μαγικό νερό...
Gianna Fou.:
Τα φτερά μου ανοίγω στον αέρα, ότι απομένει απ' τη ζωή είναι μια μέρα, είναι ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια, δυο χελιδόνια που γυρνούν ξανά στα ίδια...
Gianna Fou.:
Κάποτε θα φύγουμε από 'δω, κι όλα σου τα θέλω θα φωνάξεις, δεν θα 'ναι το κλάμα σου βουβό, θα μπορείς ελεύθερη να κλάψεις...Κάποτε, μα τώρα είμαστε εδώ, ξένοι σε έναν τόπο που αλλάζει, ξέρω 1000 τρόπους να σωθώ μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει...
Gianna Fou.:
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο, το τελευταίο λάθος μας αυτή η συνάντηση, λύση δεν βρέθηκε ούτε δόθηκε απάντηση. Ο ήλιος έγειρε και οι σκιές μακρύνανε, κάποιες αδέξιες ερωτήσεις που δε γίνανε....
Gianna Fou.:
Κι ύστερα θα γίνω εικοσιένα και συ σαρανταεννιά, τα Μίκυ Μάους μου σκισμένα, τα ΑΝΤΙ σου σε κουτιά, θα αποφεύγω να σε δω στα μάτια, θα μου μάθεις να οδηγώ, να πηγαίνω με τετάρτη προς το στρατιωτικό...
Gianna Fou.:
Είναι χλωμή και ωραία, μα σαν της μιλάς, ούτε που ακούει καθόλου.Σαν να γίνεται κάτι αλλού – που μόνο αυτή το ακούει και τρομάζει...Κρατάει το χέρι σου σφιχτά, δακρύζει, αλλά δεν είναι εκεί...Δεν την έπιασα ποτέ και δεν της πήρα τίποτα.
Gianna Fou.:
Με κοιτάζουν μου γελούνε και απορούνε, αχ τα μάτια σου, για τα όνειρα που κάνουν μου μιλούνε, αχ τα μάτια σου...Μάτια παραπονεμένα, μάτια που ‘σαστε για μένα, θάλασσες υπομονής..
Gianna Fou.:
Μη με κοιτάς, γιατί θα μάθεις...Τα μάτια κλείσε κι άγγιξέ μου την πληγή. Μη με ρωτάς, γιατί θα μάθεις...Και θα σου δείξω μωρό μου πως κάνω το φόβο γιορτή
Gianna Fou.:
Γελούσες όταν άνοιξα την πόρτα, γελούσες όταν ήρθε ο καφές, να μ’ αγαπάς γι’ αυτό που είμαι, λες, τη γη την εληστεύουν και τα χόρτα. Περπάτησες στην κάμαρα μιλώντας στην πολυθρόνα πέφτεις ξαφνικά καθένας με τα όπλα του νικά τη νύχτα θα νικήσω εγώ γελώντας
Gianna Fou.:
Τέρμα τα θαύματα, τα σινεμά κλειστά, δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...
Gianna Fou.:
Πες μου αλήθεια αν το μέρος αυτό υπήρξε ή εγώ το φαντάστηκα...
Gianna Fou.:
Φύγε από το παράθυρο, μη στέκεσαι ακάλυπτη στον κόσμο... Έξω, κάνει φωτιά...
Gianna Fou.:
Πάρε ανάσες και έλα πιο κοντά, και μη φοβάσαι να πεις τα μυστικά..Τίποτα λες ότι δε θα ‘ναι, θα το περάσουμε κι αυτό, γι’ αυτό είναι τα κορμιά για να χαλάνε, ας τα χαλάσουμε, λοιπόν....
Gianna Fou.:
Ξέρεις τι θέλω να σου πω, κάτι που μάλλον θα γελάσεις...Άμα δε μάθεις να χαϊδεύεις τις πληγές, δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις...
Gianna Fou.:
Σε βλέπω μόνη, λέω `’δεν είναι στα καλά της”, ποιοι σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις; Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της, σε πλησιάζω και πεθαίνω να με αγγίξεις...
Gianna Fou.:
Μικρές χαρές σαν άγγελοι ρουφιάνοι για βοήθεια, θα ξαναρθούν μικρές χαρές…
Gianna Fou.:
Είναι κάτι στιγμές τρυφερές και λεπτές, σαν κλωστές τυλιγμένες σε αδράχτι..σε γυρνούν απαλά, σε μεθούν σιωπηρά, σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι❤️
Gianna Fou.:
Πάμε να φύγουμε απ’ αυτή την πόλη, όλα ξηλώθηκαν μείναμε μοναχοί, άνθρωποι, σπίτια και φωνές, κάνουν κομμάτια το μυαλό μου, βουλιάζουν μέσα μου οι μορφές που μόλις και διακρίνονται στο γύρω...
Gianna Fou.:
Μπήκε στην ντίσκο σαν άγριο παγώνι, Σάββατο βράδυ κάτι μύρισε σαν αίμα...Όλη τη νύχτα χόρεψε στην πίστα μόνη, κι ήτανε όμορφη σαν ψέμα...
Gianna Fou.:
Χίλια σκαλιά κι άλλα σκαλιά..Σκαλιά από τρόμο κι ευωδιά... Τάχατες ανεβαίνουμε, τάχατες κατεβαίνουμε...
Gianna Fou.:
Money....Get away. You get a good job with more pay and you're okay. Money...It's a gas.Grab that cash with both hands and make a stash...
Gianna Fou.:
Μες στη βουή ξεχνιέμαι κι ο κόσμος προσπερνά. Δε με ψάχνεις πια, δε με ψάχνεις...
Gianna Fou.:
Παλεύει το ποτάμι στη θάλασσα να βγει, κι ο ποιητής γυρεύει τη μούσα του να βρει. Το κύμα ψάχνει να 'βρει την άκρη του γιαλού, κι εγώ γυρεύω εσένανε εσένανε που μ' έστησες ξανά στο ραντεβού...
Gianna Fou.:
Βάλε με ρούχο μέσα στο κρύο και όταν τρομάζεις να σου λέω είμαστε δύο...
Gianna Fou.:
Dance me to your beauty with a burning violin, dance me through the panic 'til I'm gathered safely in, lift me like an olive branch and be my homeward dove...Dance me to the end of love...
