Ae Val: Μόνο αφού έχουμε χάσει τα πάντα, είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα.
Ae Val: Πού πάει μια σκέψη όταν έχει ξεχαστεί;
Ae Val: Ο θαυμασμός και η οικειότητα είναι δυο ξένοι.
Ae Val: Η Μόνα Λίζα μοιάζει σαν να ήταν άρρωστη ή σαν να πρόκειται να αρρωστήσει.
Ae Val: Πάντα με ενδιέφεραν οι άνθρωποι, αλλά ποτέ δεν μου άρεσαν.
Ae Val: Όλοι σε αγαπάνε όταν είναι έτοιμοι να χύσουν.
Ae Val: Δεν έχουμε ψυχή, είμαστε ψυχή. Έχουμε σώμα.